Bağrında kor alevle yürüdü kalabalığa

Alevi aldı fırlattı uçsuz karanlığa

Yürüdü, yürüyor, yürüyecek mihrakta bir noktaya

Herkes sırada herkes orada

adım attı.

Bir kafatası rüyası uğrunda bir kervanın ucunda

Yahut vapurda bir hızırla buluşmaya

Avucunun ortasında kor ateş saklarcasına

Garip adamdı, biraz da hoyratça

Mesut olmazdı tenekeden madalyayla

Yürüdü, yürüyor, yürüyecek mihrakta bir noktaya

adım attı.

Dönmez ardındaki kurşuni kalabalığa

Muhtelif duyguların vücut bulmuşu

İnsan olmuşların en insan olmuşu

Yaratır mı insan kendinden kendini?

Sen arayıp bulmazsan bulur mu o kendi, seni?

Bir insan kuyruğu ki zamandan zamana uzanan

Yürüdü, yürüyor, yürüyecek mihrakta bir noktaya

adım attı.

Okyanusu taşıyan çatlak kafatasından

Bir damla düştü sıradan sıraya insanlar arasına

Kesin bir düşüş bu ve de zorunda

Herkes tanır herkesi damlalar damgasından

Yürüdü, yürüyor, yürüyecek mihrakta bir noktaya

buldu.

Mihrak mı tükendi ömürce süren hasret mi

Okyanusta damla durdu

Varsa bi tükenen yaratılmamış olan kendiydi

eğer varsa da bi gerçek bu

yaratılan kendiydi.