Karanlığın Gölgesi      Ruhumun noksanı sancıyor. Derimin altında mutlak bir sessizlik, duvarlar damla damla kanıyor; turuncu, kırmızı, kızıl, siyah,...

Ad’ım   Bağrında kor alevle yürüdü kalabalığa Alevi aldı fırlattı uçsuz karanlığa Yürüdü, yürüyor, yürüyecek mihrakta bir noktaya Herkes sırada...

Park Banklarındaki Yazılar Doğdum. Yaşadım. Öldüm. Sonra durdum, bakınmaya başladım. Acı çeken insanlara, yalnızlara, pişmanlığın yaktığı insanlara, ümitsizliği şarap gibi...

Film Şeridi Gibi    Kendime geldiğimde hastanenin beyaza boyalı tavanı büyük bir sarsıntıyla üzerime yıkılır gibiydi. Kulağımın dibinde susmak bilmeyen...